“Me vite kam kryer profesionin e mjeshtrit të ndërtimtarisë, por pasi ka ra shumë puna në këtë profesion, kam vendosë që të filloi punën si taksist”, shprehet Izjadin Avdyli.
Ai thekson se kur e nisi punën e taksistit ishte i vetëdijshëm për numrin e madh të bashkëvendëseve të tij që e ushtrojnë këtë profesion dhe për konkurrencën që e pret, por pasi nuk kishte zgjidhje tjetër, i është dashtë të marrë timonin në dorë, për të siguruar të ardhura për familjen.
Edhe Musli Ahmeti, njëri nga taksistët më të vjetër të Smirës, shprehet se këtë profesion e ushtron nga nevoja për të siguruar të ardhura për mbajtjen e familjes, pasi sipas tij në këto kohë krize është vështirë të gjendet një vend tjetër pune. “Për 24 vite kam punuar si vozitës i autobusit, dhe kur kompania në të cilën kam punuar është shuar, jam detyruar që të ushtrojë këtë profesion”, thekson Musliu.
Ai thotë se në fillim në fshatin Smirë, kishte shumë pak prej atyre  që ushtronin profesionin e taksistit, por me kalimin e kohës, në pamundësi për të gjetur ndonjë vend pune në ndonjë profesion tjetër, numri i taksistëve në këtë lokalitet është shtuar dhe tani kalon mbi 30. “Smira është një lokalitet që ka shumë pak tokë pjellore dhe banorët e këtij fshati nuk mund të merren shumë me bujqësi apo blegtori, prandaj ata po zgjedhin profesionin e taksistit për të mbijetuar”, shprehet Musliu.
Ai thekson se kompania e transportit të udhëtarëve, para lufte nga Smira në Viti dhe anasjelltas ka pas 26 nisje, kurse sot kompania që merret me transportin e udhëtarëve nga ky lokalitet ka vetëm 3 nisje dhe kjo u mundëson taksistëve nga ky lokalitet të operojnë pa ndonjë problem.
Ai thekson se nga108 taksistë të regjistruar në komunën e Vitisë rreth 25 përqind e tyre janë nga ÂÂÂ Smira dhe ky është një sektor ku ka numër më të madh të të punësuarve, ÂÂÂ prandaj me të drejtë e bëjnë këtë lokalitet vend të taksistëve.