Hyrmet Bajrami kujton se atë natë ishte në shtëpi me familje, derisa thotë se ajo ishte ditë me peshë për kosovarët e shtypur me dekada. “Kemi qenë brenda, kur kemi kuptuar në lajme se NATO nisi bombardimet, së pari në Prishtinë. Jemi gëzuar për këtë hap që e ndërmorri Aleanca, sepse kemi besuar se kjo do t`i vërë jap dorën e fundit përpjekjeve tona për liri dhe do t`i vërë kapak vuajtjeve të shqiptarëve të Kosovës. Natyrisht kemi pasur edhe frikë se pas fillimit të bombardimeve, forcat serbe do të shtojnë dhunën mbi popullatën civile, në shenjë hakmarrjeje, siç edhe ndodhi më vonë”, ka thënë Hyrmeti. Ai ka rikujtuar kohën e keqe, në fillim të prillit, kur bashkë me vëllezërit e tij është mbajtur peng për ditë të tëra nga forcat serbe në shtëpinë e tij.
Edhe Nijazi Halili e ka përjetuar si të veçantë momentin e fillimit të intervenimit të Aleancës veriatlantike në Kosovë, para 12 vitesh. Ai thotë se ka qenë kënaqësi kur ka parë si binin projektilët e NATO-s mbi caqet e ushtrisë serbe. “Thosha tashti edhe nëse na vrasin, nuk ka lidhje. Vetëm a i pamë duke i shkatërruar makinerinë vrastare të serbëve. Ne e shikonim zjarrin kundërajror të serbëve duke gjuajtur pa sukses avionët e NATO-s. Sigurisht që ajo ka qenë natë e madhe për ne, sepse atë natë filloi fundi i dramës kosovare”, tregon edhe sot me emocione, Nijaziu.
Emocione dhe kujtime për 24 marsin e vitit 1999 patën edhe qytetarë tjerë të Smirës që i takuam, sot, tek po e kujtonim këtë datë, e cila me të drejtë konsiderohet me rëndësi të veçantë në kalendarin historik të Kosovës. Ndryshe, Avionët e NATO-s patën hedhur projektilë edhe në Smirë, në pjesën e Bjeshkallavës, por nuk është raportuar nëse aty ka pasur makineri dhe pajisje ushtarake të serbëve. Sidoqoftë edhe Smira i ka si kujtim gjurmët e bombardimeve të NATO-s nga ajo kohë. /Tefik Salihu/